از درست کردن این یه تکه فضای مجازی مطمئن نبودم. ولی نشستن اینجا و از تو نوشتن برام خوبه. دلم رو اروم میکنه. حس خوب دالان های خونه های کویری. ساباد های خنک و خوب اش. وقتی ادم داره به زمین خشک و بی جون اش نگاه میکنه. یه روز کنار همین جاده رو میگیرم و میام...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر